صاحب این حساب کاربری (در ایمیل عنوان شده) به نمایندگی از جمعیت درختکاری و نگهداری شوش، این کارزار را راه انداخته است، تا "مبلغ 160 هزار تومان برای خرید 8 اصله نهال" تامین شود. 

آشنایی با این سایت، یک راه تازه برای تامین مالی هزینه های گروه قلمداد میشود، که هدفمان کمک به محیط زیست از طریق پاکسازی شهر از زباله و کاشت درختان بومی و نگهداری و مراقبت از آنها است. 

* درختان بومی و ثمردار مانند نخل، کنار، توت، شاه توت، انجیر، انگور، ...

در مرحله فعلی، 8 نهال ثمردار را در اقدامی نمادین با استفاده از حمایتهای مردمی کسب شده از طریق اینجا خواهیم کاشت؛ در صورت استقبال مردم، این حرکت گسترش خواهد یافت. 

برای آشنایی بیشتر با گروه و گزارشهای فعالیتها، به لینکهای زیر مراجعه نمایید (اینستاگرام، تلگرام و فیسبوک):

https://www.instagram.com/nehzate_derakhtkari_shush/
https://www.t.me/nehzate_derakhtkari_shush

نهضت درختکاری و نگهداری شوش
https://www.facebook.com/nehzate93
https://www.facebook.com/groups/nehzate93/about/

درختکاران خوزستان
https://www.facebook.com/groups/1425214664391076/about/

دوستداران محیط زیست را به حمایت از این اقدام دعوت میکنم، چه از راه مالی، چه از راه حضورشان در برنامه های گروه که به طور منظم از تریبونهای بالا اعلام میشوند ...   

********

 ... همچنین شما خواننده عزیز را به خواندن اصل مطلب فرا میخوانم:

 ⇓

درخت، درخت، درخت. اینست چاره خوزستان. استان ما هوا ندارد. باید هر جایی که میشود درخت کاشت، یا بوته، یا علف. هر چه باشد فقط خاک خالی نباشد، که تنفس خاک امان ما را بریده. 

این وضعیت در شان آدمیزاد نیست. ای کاش از وسط شهر اهواز تا لب مرز عراق هر میلیمتر فضای سبز بود! کل خوزستان باید به هر قیمتی که شده پوشش گیاهی پیدا کند.

مگر در قدیم خوزستان چطور بود؟ هوای بدون مشکل و دارای جنگل. چه فرقی با شمال کشور داریم؟ آنها به دریاچه متصلند و ما به دریا. اما آنها پوشش جنگلی متراکمی دارند که ما هم باید داشته باشیم.

بشر با دستکاری احمقانه این وضعیت بد را ساخته، حالا باید با دستکاری دلسوزانه آن روند قبلی را وارون کنیم. باید جبران کنیم. جنگل دست کاشت بسازیم، درخت بکاریم و از آن حراست کنیم.

تازه وقتی کل خوزستان سرسبز شد اول کار است و در استانها و کشورهای پیرامون هم باید دست به کار شویم تا از شر ریزگردهای جهنمی خلاص شویم. همه خلاص شوند. وگرنه باید کاسبی و زندگی را جمع کنیم و آواره شویم.

کی از آوارگی خوشش میاد؟ وضع سوریه خوبه؟ وضع جنگزده های 30 سال پیش خودمان چی؟ نخیر ... هیچ بهانه ای قابل پذیرش نیست: باید این روند ادامه یابد تا حد نهایت ممکن!